Pelgrimstocht dag 62.2

Zaterdag 6 juni 2015.

Voordat de trein vertrok belde Margreeth mij op en ze was niet echt blij met de door mij gekozen oplossing. Ze had dit ook niet verwacht en had dit eerst willen overleggen. Dat wilde ik ook maar ja ze was de hele dag van huis. Was wel een behoorlijk dilemma. Uiteindelijk kwam Margreeth met het idee dat ik niet alles hoef te lopen en als er al gevaarlijke stukken tussen zitten of ik erg in tijdnood kom kan ik altijd kortere stukken met trein of bus doen. Daar heeft ze natuurlijk gelijk in en ik ga dit dan ook doen. Dat ik daar zelf niet aan heb gedacht is natuurlijk te danken aan mijn eigen karakter. Wel ben ik zo dat als ik stukken met een of ander transportmiddel afleg dat ik dit gewoon meedeel, dat zijn jullie ook van mij gewend, en dat veranderd niet. Een deel van de lichamelijke ongemakken is vandaag ook aanmerkelijk verminderd dus wie weet. Een ding moge je duidelijk zijn, de blog is nog niet aan zijn eind, ik ook niet. Jammer van het treingeld want dat krijg ik niet meer terug. Maar daar komen we ook wel weer overheen. Failliet zullen we er niet aan gaan.