Pelgrimstocht dag 63.

7 juni 2015 - Rivalta, Italië

Zondag 7 juni 2015.

Vandaag gelopen van Padova via Battiglia Terme, Monselice en solesino naarStanghella.

Tsja, wat kon het soms raar lopen. Naar ik vandaag heb vernomen was het gisteren de warmste dag tot nog toe. Of dat er toe heeft bijgedragen weet ik niet maar een feit is dat ik gisteren erg impulsief en zeker niet rationeel heb gehandeld. Dat heeft wel wat gekost maar ach anders geef je dat geld aan andere onzinnige dingen uit. Ik ben in ieder geval blij dat Margreeth me min of meer tot bezinning heeft gebracht. Ik ben gisteravond teruggegegaan naar de jeugdherberg en ben vanmorgen om 5,15 uuhopgestaan en op 6,15 gaan lopen. Het had vannacht zelfs licht geregend en vanmorgen was het zelfs lichtbewolkt. Later werd het weer heet en ik heb dan ook veel gedronken doch op aanraden van Margreeth meer sinaasappelsap en minder water en ik moet zeggen het helpt. De lichamelijke ongemakken zijn grotendeels verdwenen. Wel ben ik steeds drijfnat zonder dat het regent. En wat ik me afvraag is of gisteren alleen maar een incident was. Ik heb vandaag mijn beste contact tot nog toe in Italie gehad, en zonder de gebeurtenissen van gisteren had ik die dus niet gehad. Toeval? Incident? Voorzienigheid? Wie het weet mag het zeggen. Ik weet het niet maar wordt wel geconfronteerd met het feit dat ik iets volstrekt onverwachts doe en daar de volgende dag op de een of andere manier baat bij heb. Enige kilometers voor Solesina staat in een zijweggetje een auto te wachten met een vrouw ernaast. Zij wil mij iets vragen en wel of ik een pelgrim ben. Als ik hierop bevestigend antwoord verteld ze me dat ze een paar jasr geleden met haar man  van Saint Jean Pied de Port naar Santiago is gelopen. Als ik haar vertel dat ik van Emmen naar Cabo Fisterra ben gelopen worden ze beiden nog veel enthousiaster. Ze is op weg naar haar schoonouders die pakweg 100 meter verderop in een landgoedachtige boerderij wonen en ik moet met hun meegaan. Daar wordt ik allergastvrij ontvangen en ik denk dat ik er bijna twee uur heb gezeten aan allerlei dranken en vruchten. De dame in kwestie en haar man waren net getrouwd voor de wet toen ze naar Santiago gingen en ze wisten dat samen wandelen toch wel enige risico's met zich meebracht. Wrijvingen zijn er wel geweest doch dat hebben ze allemaal overleefd en daarna zijn ze dan ook in het volste vertrouwen voor de kerk getrouwd. We hebben uiteraard over van alles en nog wat gepraat en het betreffende echtpaar bleek in Florence te wonen en ook kamers o.i.d. te verhuren. Ze waren dolenthousiast omdat ze nog geen week geleden een Canadees echtpaar met schoonouders als gast hadden gehad die net naar Santiago waren geweest. Ook zij vroegen zich dus af of het allemaal toeval is of dat het zo moest zijn. Ik ben dan ook uitgenodigd om enkele dagen bij hun te komen logeren, samen met Margreeth. Ik heb ze gezegd dat deze beslissing niet alleen aan mij is maar ook aan Margreeth. Maar toeval of niet, ik heb Florence noodgedwongen laten vallen maar heb wel steeds in mijn achterhoofd het idee gehad dat k dan later wel samen met Margreeth een paar dagen in Florence zou doorbrengen. Of het er van komt of niet we zien het wel en wat het ook wordt alles is goed. Maar feit is dat zonder de gebeurtenissen van gisteren had deze ontmoeting vandaag niet plaatsgevonden. Om de simpele reden dat zij wel ter plaatse zouden zijn geweest maar ik niet. Soms zit de wereld vreemd in elkaar. Wat er ook van komt, afgesproken is dat we contact zouden houden, in ieder geval over mijn vorderingen. En zo'n paar uur met een familie zijn onbetaalbaar, kijk ook maar eens terug op mijn eerdere blogs i toen ik nog in Nederland was maar ook in Belgie en Duitsland. Een ding staat echter nu wel vast. Ik ga door naar Rome, desnoods deels met de bus of trein maar voortijdig naar huis teruggaan dat is beslist niet meer aan de orde en zal ook niet meer aan de orde komen. Uiteraard ernstig en onverwachts onheil uitgesloten, daar kan niemand omheen.