Pelgrimstocht dag 51.

Dinsdag 26 mei 2015.

Vandaag gelopen van Pfunds via Nauders over de Reschenpas naar St Valentino alla Muta.

Vandaag redelijk vroeg gestart op weg naar de Katajanenbruck. Vandaar de bus genomen naar  festung Nauders. Ik heb de bus genomen daar alle instanties, officiele en onofficiele, er uitdrukkelijk op hadden gewezen dat dat stuk niet verantwoord was om te lopen of te fietsen. Nadeel was dat ik ruim een uur op de bus heb moeten wachten. Dat is zonde van de tijd en bovendien was er geen wachtruimte o.i.d. dus koel je enorm af. Dat is niet prettig. De bus heeft me keurig afgezet bij Festung Nauders ook al betwijfel ik of dat een officiele halte was. Eenmaal uitgestapt bevond ik me plotseling in the middle of nowhere en midden tussen de wegwerkzaamheden. Het wandelpad dat daar ergens moest zijn was weg dus ben ik toch maar een stuk langs de weg gelopen. Uiteindelijk heb ik toch een pad gevonden en ben ik verder naar Nauders geloen. Vandaar moest ik naar de Reschenpas met een hoogte van 1540 meter en daar zag ik best wel tegenop. Maar die hele Reschenpas stelt bitter weinig voor, je bent erover voor je er erg in hebt. Wat dat betreft was de Fernpas van enkele dagen geleden veel zwaarder. In de boekjes maken ze veel ophef over bagageverzendservice maar wat mij betreft is dat zwaar overdreven. Eenmaal over de Reschenpas ben je in Italie en al vrij snel valt op dat je in een ander land bent. De zon scheen lekker en dat was me in Oostenrijk niet veel overkomen. Maar dat is kennelijk schijn want op het moment dat je dat bedenkt begint het te regenen. Toch schijnt het wel zo te zijn want na enige tijd besef je dat hier overal op de velden beregeningsinstallaties staan terwijl ik die in heel Oostenrijk niet heb gezien. Dus kennelijk is het hier toch veel droger. Ook valt op dat het hier veel minder kleurig is. De eerste kerktoren die je ziet is grauw, niet vies, maar gewoon de kleur van de steen. Dat geldt ook voor veel andere gebouwen. In Oostentrijk is dat allemaal veel kleuriger. Gelukkig begon op een gegeven moment de zon weer te schijnen en uiteindelijk heb ik besloten om de tent maar weer eens op te zetten. Daarna begon het natuurlijk prompt te regenen. Hij droogt hier echter ook snel. Of ik,spijt krijg van deze keuze zal morgen blijken maar ik,ben er toch wel blij mee. Kreeg zo langzamerhand het idee dat ik de kampuitrusting voor Jan met de korte achternaam aan het meesjouwen was. Volgens de dame van het toeristenburo is Rome nog zo'n 750 km. Ik hoop dat ze gelijk heeft want ik dacht zelf aan nog zo'n duizend km.