Pelgrimstocht dag 50.

Maandag 25 mei 2015, rweede pinksterdag.

Vandaag gelopen van Landeck via Fliess, Prutz, Ried im Oberinntal en Tosens naar Pfunds.

Vandaag bewust besloten om voor een belangrijk deel het oorspronkelijke trace te lopen. Dit betekende wel dat ik in de eerste 2,5 km al 300 meter moest steigen. Mooie maar moeilijke route. Er bestond ook een mogelijkheid om de sepentines af te snijden maar dat heb ik een keer gedaan en daarna wel uit mijn hoofd gelaten. Zonder rugzak okay maar met de rugzak niet te doen. Er waren daadwerkelijk nog een aantal sporen van meer dan 1500 jaar oud te vinden. Op een gegeven moment loop ik op een smal gedeelte van het pad met links de oplopende berg en rechts een gat van minstens vijftig meter als er plotseling zes Oostenrijkse koeien me tegemoetkomen. Nou ben ik voor koeien niet bang maar met dat diepe gat naast me ben ik daar toch wel voorzichtig mee. Normaal zijn koeien nieuwsgierig maar als je dichterbij komt gaan ze wel een stap opzij en dan is er niks aan de hand. Dit is normaal ook zo met Oostenrijkse koeien maar helaas niet met de eerste koe die me tegemoetkwam. Die bleef maar naar me toekomen en ik kon duwen en met de stok afstand houden wat ik wilde, ze bleef me lastig vallen. Nogmaals niet dreigend en normaal niets om je zorgen te maken maar met de diepte naast me is een verkeerde weliswaar onbedoelde actie genoeg. Uiteindelijk is het toch gelukt om erlangs tekomen en de rest van de koeien gedroeg zich normaal. Pakweg 300 meter verder kwam er een boer aanlopen die steeds wat riep of floot. Ik dacht dat hij de zojuist gepasseerde koeien aanriep doch dat bleek fout. Kennelijk was een van zijn koeien het bos ingegaan, want op een gegeven moment hoorde ik een hoop gestommel en kwam een koe in draf het bos uitgerend en draaide vlak voor mij het pad op. Verder gelopen en in Fliessen een kop koffie gedronken in een duidelijk wintersportverblijf. Daar zaten al een paar oudere heren aan de drank. Deze heren waren zeer benieuwd naar mijn onderneming en we hebben genoeglijk een half uurtje gebabbeld. Na afloop nog een glaasje obstler gekregen en ik moet zeggen dat doet goed. Normaal drink ik geen alcohol overdag maar zo'n glaasje schnaps doet goed. Verder gelopen dwars door een natuurgebied en zeker nog veertig koeien tegengekomen die de onhebbelijke eigenschap hebben om ondanks de grootte van het terrein uitgerekend op het pad te gaan liggen of te schijten. Gelukkig gedroegen de koeien zich normaal dus dat was geen probleem maar je moest wel goed kijken waar je liep om je schoenen nog een beetje schoon te houden. Maar afijn ook dat is weer goed gekomen. Uiteindelijk in Pfunds aangekomen en daar sloeg de totale verbijstering toe. Ik had wel een adressenlijst met kamerverhuurders zodat je denk dat je het wel gemakkelijk kan vinden. Er was bijvoorbeeld een kamerverhuurder op bijvoorberld no 241, ik was no 245 gepasseerd dus daar ben je vlakbij, denk je . Nee hoor, want naast no 245 zit no 35 en daarnaast weer no 77. Er was kortom geen touw aan vast te knopen. Uiteindelijk de verhuurder op no 66 gevonden en die bleek naast no 397 te zitten die ik ook in gedachten had. De kamer op no 66 genomen en gevraagd hoe dat nou ging met die benummering. Dat bleek heel eenvoudig. Het eerste huis dat ooit in het dorp was gebouwd had nummer 1, het tweede huis nummer twee enzovoort. Dat systeem is altijd zo gebleven en als er dus een huis werd gebouwd tussen twee bestaande huizen was elke vorm van logica, althans zo denk ik erover, dus zoek. Goed dat was het voor vandaag, morgen weer verder en als alles dan goed gaat eindig ik in Italie.