pelgrimstocht dag 28

Zondag 3 mei 205.

Vandaag gelopen van Rheinmunster via Freistett, Gamzbheim, kilstetten, La Wantenau naar Straatsburg (maar nog niet helemaal).

De dag begon goed maar laat, kon pas om acht uur ontbijten. Het had s-nachts geregend en heeft dit feitelijk de hele dag gedaan. Dat ik zo laat gestart ben heeft me eigenlijk de hele dag dwarsgezeten en de volgende keer denk ik dat ik het ontbijt dan maar oversla. De dag begon verder goed en ik zat al vrij snel op de goede route. Bij Greffen wilde ik met de pont oversteken en in Frankrijk verder lopen. Door hoog water voer de pont echter niet. Ik heb daar maar eerst een kop koffie gedronken waar de bardame, gratis, twee dikke plakken cake bij deed. Een eind verderop (voor Freistett) moest ik de Rijn verlaten en of de duvel er mee speelt dan gaat het fout in Duitsland. Slecht aangegeven routes en je komt ook niet meer terug bij de Rijn. Ben tot mijn stomme verbazing wel twee bordjes van de Rheinradweg tegengekomen in het wild maar enige samenhang zat daar niet in. Uiteindelijk toch in Freistett aangekomen waar ik de brug over de Rijn wilde nemen. Voor ik daar was was ik nog een aardige Duitser tegengekomen die me gelijk vertelde dat ik de verkeerde kant op liep. Toen ik zij dat dit toch echt niet kon vroeg hij of ik de Rijn in zuidelijke of noordelijke richting volgde. Toen bleek dat ik zuidelijk ging bleek ik toch goed te zitten. Vraag dat dan ook eerst voordat je een mening geeft. De brug gaf prompt een probleem. Volgens de richtingaanwijzer moest ik naar links maar na 800 meter splitste de weg zich en welke zijtak ik moest nemen stond nergens vermeld. Waar moet je dan heen? Geprobeerd een auto aan te houden om de weg te vragen. Kennelijk heb ik iets angstaanjagends over mij dus gaven ze alleen maar extra gas. Ben maar teruggelopen om dan maar via Kehl te gaan en dat was rechtsaf in plaats van linksaf voor de brug.  Een paar honderd meter na een afslag iemand die daar liep gevraagd en die zei dat ik zowel voor de brug als voor Kehl verkeerd liep. Hij is met me mee teruggelopen en toen bleek dat de afslag die ik zojuist had genegeerd naar de brug ging. Dat betekent dus dat de eerste aanwijzing naar links voor de brug fout was.Tegelijkertijd zag ik dat ik ook voor de richting Kehl deze afslag had moeten nemen maar dat was nergens aangegeven. Eenmaal bij de brug bleek dat ik daar gemakkelijk mijn route langs de Rijn kon vervolgen maar ik besloot toch de Rijn  over te steken. Een beslissing war ik veel spijt van heb gehad. Over de brug ging nog wel maar het was een oud lijk van een brug, wel met fietstroken aan de zijkant, en met veel plassen water aan de zijkant. En wat doe je dan als sociaal meevoelende automobilist, gas geven en zoveel mogelijk water opgooien. En een lol dat ze hebben, de aso's! Eenmaal over de brug, een extra lange in verband met allerlei voorzieningen in de Rijn (wel spectaculair) gaat er een paadje langs de Rijn waarvan de kaart doet vermoeden dat het naar Straatsburg gaat. Gelukkig is er een VVV doch buiten het feit dat dit kantoor zo'n beetje op de grens staat praat de betreffende persoon geen woord anders dan Frans en weet hij ook niets van de omgeving. Hij heeft wel allerlei folders die hij graag uitdeelt doch daar heb ik niets aan. Uiteindelijk de route velo du Rhin weer opgepikt maar dat was een grote teleurstelling. De bewegwijzering was een stuk minder dan bij Lauterbourg en elke logica ontbrak. In Lauterbourg was het 66 km naar Straatsburg. Nu stond er Lauterbourg 48 km en Straatsburg 22 km. De weg was dus 4 kilometer gegroeid en ik verzeker je dat dit geen uitzetting door de warmte kan zijn geweest. Na een pakweg 2 km stond er Kilstett 3 en Straatsburg 16 km. Na weer pakweg 2 km stond er Kilstett 3 en Straatsburg 21  km. Welllicht Franse logica maar ik snap er niets van. Bovendien bleken de  de echte fietspaden uit de omgeving van Lauterbourg te zijn verdwenen en was er slechts sprake van fietsstroken langs de weg. Op een dag als vaandaag is dat een drama en krijg je als fietser en wandelaar het water van boven, van voren en opzij door de door de auto opgeworpen regensluier en van onder door het opspattende water. Op een gegeven moment was ik dan ook drijfnat en verkleumd. Het was inmiddels tegen vijf uur en ik moest volgens de routebordjes nog zeker (nou ja zeker?) 16 km. Dat zou betekenen dat ik pas na achten in Straatsburg zou aankomen en dan alles nog moest regelen terwijl ales dan al dicht zou zijn.  Dat zou te laat worden en ik besloot om de trein te nemen.Vergeet het maar, de eerstvolgende trein ging pas over tweeeneenhalf uur. Dus maar verder gelopen en kwam ik bij een hotel dat echter gesloten was, zondag weet je wel. De eigenaar kam er echter net aan en ik kon wel een kamer krijgen, 80 euro , vooruit voor deze keer kon het ook voor 70.  Dat soort prijzen betaal ik niet dus verder gelopen.  Hoewel mij was verteld dat er geen busverbinding was kwam ik toch langs een bushalte. Uiteraard was de bus net vertrokken dus moest ik bijna een uur wachten, dacht ik. Deze lijndienst had namelijk de onhebbelijke gewoonte om elke derde rit later te vertrekken  naar een ander eindpunt dan de overige twee ritten. Een eindpunt waar ik niet goed mee uit de voeten kon. Uiteraard had ik die derde rit dus dan maar een uur wachten en in Straatsburg extra vervoersproblemen. Die extra vervoersproblemen heb ik opgelost door zwart te rijden met de tram daar totaal niet duidelijk was hoe ik een kaartje moest kopen. Maar goed we hebben het overleefd en om half acht was ik bij de jeugdherberg. Eerst was de balie onbezet (zondag) maar uiteindelijk toch ingechekt door een erg vriendelijke dame uit Bosnie met wie ik s'avonds nog uitvoerig heb gesproken. Internet is hier wel maar niemand kan mij vertellen hoe het werkt. Ja, je moet je aanmelden en dan versturen ze een code via e-mail, waarna je kan internetten. Maar om naar mijn e-mail te kunen gaan heb ik internet nodig en daar kan ik niet in omdat ik nog geen code heb. Kortom de logica van een nerd/whizkid. Dus voorlopig maar weer op de klassieke manier. Morgen ga ik eerst met trein of bus terug naar La Wantzenou om alsnog, wel zonder rugzak, de laatste 15 kilometer te lopen. De rest van de tijd besteed ik in Straasburg en ze hebben hier wasmachines en een droger dus kan ik ook wat aan mijn kleding doen.