pelgrimstocht dag 27

Zaterdag 2 mei 2015.

Vandaag gelopen van Lauterbourg via Selz, Beinheim, Interdorf en Hugdesheim naar Rheinmunster, althans dat dacht ik.

Vandaag de wekker op zeven uur gezet en om kwart voor acht vertrokken naar de bakker twee deuren verderop om koffie te drinken en een croissantje te eten Tegen kwart voor negen echt op pad gegaan.  Lauterbourg ligt in Frankrijk aan de rijn. Ik kan dan vanaf nu ook vooral zuidelijk lopen naar Basel. Ik was gisteren laat en moe en was nog niet aan de Rijn geweest. Nu is Lauterbourg niet zo heel erg groot en de Rijn wel en bovendien had ik een kaart gekregen dus dat is een eitje. Stomme Hollander wanneer besef je nu eens dat het niet allemaal logisch is. Tot pakweg vijfhonderd meter naar de Rijn ging het goed. Daarna had ik de keuze uit de afslag naar Mothern of de route vers le Rhin. Nu was richting Mothern niet echt fout maar ik wilde langs de Rijn dus koos ik de route vers le Rhin. Eerst moest ik een klere end lopen om vervolgens bij de ingang van een chemische fabriek uit te komen. Een fabriek waar ik al voor gewaarschuwd was want overal hingen bordjes met de mededeling dat ik me in een risicogebied bevond en wat ik moest doen als er bepaalde signalen klonken. Wat ik moest doen was zodanig dat ik het met een rugzak op waarschijnlijk niet zou overleven. Toch ging route velo de Rhin voor de poort van deze fabriek langs en verder een industriegebied in waar ik vervolgens regelmatig vastliep vanwege opgebroken wegen en omleidingen. Na ongeveer drie kwartier kwam ik dan uiteindelijk behoorlijk goed uit op de route naar Mothern. Had beter gekund. De route verder gevolgd en ik moet zeggen dat de Fransen dit Rijnfietspad uitstekend hebben bewegwijzerd. Dit wil niet zeggen dat alles goed gaat maar dat komt later. Het Rijnfietspad is aangelegd met Europese subsidie en kennelijk is het dan een doodzonde als er geld overblijft. Of dat is ook een mogelijkheid, Frankrijk had last van een asfaltberg. Opvallend was in ieder geval dat de rivier af en toe meandert en dus meandert het asfalt mee. maar waarom het asfalt dan tegengesteld aan de rivier meandert is mij een raadsel. Op een gegeven moment heb ik zelfs meer dan een kilometer moeten lopen om hemelsbreed nog geen honderd meter verder te komen. En waarom, er was geen enkel opstakel, alleen maar een veldje. Volgens de kaarten had ik op een gegeven moment de keuze om een veerpont naar de Duitse zijde te nemen of een eindje verderop een oude  spoorbrug met de mogelijkheid voor fietsers om over te steken. Wel was erbij vermeld dat het pontje regelmatig buiten bedrijf was. Ik had dan ook al min of meer besloten om de brug te nemen. Aangekomen bij het pontje stond daar een soort feesttent waar ik koffie heb gedronken en waar ik veel belangstelling trok en op de foto ben gezet. Het pontje voer wel maar ik besloot bij mijn eerdere besluit te blijven en de brug te nemen. Tsja ik leer het ook nooit. Volgens de kaart liep het fietspad pal langs de Rijn maar in werkelijkheid boog het af naar het dorpje Beinheim zo'n twee kilomeer van de Rijn. Bovendien bleek de oude spoorbrug geen spoorbrug meer te zijn maar een autobrug en het rustige landweggetje veranderd in een razend drukke aotoweg. In plaats van even de brug overwippen om gelijk aan de andere kant verder te gaan moest ik dus een paar kilometer langs een razend drukke weg lopen en ook nog over die brug met al het drukke verkeer. Bovendien bleek dat ik aan de overkant helemaal niet langs de Rijn kon komen, maar goed met wat illegale landpassages was dit op te lossen. Ik liep in het overloopgebied van de Rijn en op een paar plaatsen stond de weg onder water. Bovendien bleek de bewegwijzering, en dat niet voor de eerste keer, in Duitsland ronduit beroerd. Ik heb nergens een aanwijzing van het Rijnfietspad kunnen vinden. Wel steeds bordjes met het opschrift Rhein die ik dus maar trouw volgde want ik moest tenslotte naar de Rijn lopen en die volgen. Bleek ik op een gegeven moment richting Baden Baden te lopen en daar moest ik toch echt niet zijn. Ook dat is met de nodige moeite, tijd en extra kilometers weer opgelost en op een gegeven moment liep ik toch echt weer langs de Rijn richting Rheinmunster. Rheinmunster staat op elke kaart maar blijkt in wekelijkheid niet te bestaan. Rheinmunster is een regio waarin vrschillende plaatsen liggen die dan ook allemaal worden benoemd als Rheinmunster, bijvoorbeeld zoals Rotterdam Delfshaven. Nu had ik een keer geluk, ik trof iemand die me kon uitleggen hoe het precies zat en me bovendien kon uitleggen waar de camping was waar ik nog een paar klometer vandaan was. Even later trof ik zelfs een nordic walkende dame die op de camping verbleef en op weg was naar de camping. Ik ben met haar meegelopen en we hebben natuurlijk over mijn reis gepraat. Zij was zelf ook veel gaan wandelen na een motorogeluk. Door fouten in het ziekenhuis was echter veel kapot gegaan en heeft ze opnieuw moeten leren lopen en sindsdien deed ze dat ook veel. Zi j wist ook dat er vlak bij de camping een kamerverhuurder zat en dat die niet zo duur was. zo zit ik nu op een kamer met douche, wc en sauna, een keuken en ontbijt voor 25 euro, jaja Zelhem. Bovendien ben ik morgen zo weer aan de Rijn om mijn weg te vervolgen.