Pelgrimstocht dag 55
Zaterdag 30 mei 2015
Vandaag gelopen van Borzano via Vadena, Ora, Egna, Laghetti naar Salorno.
Vandaag vroeg opgestaan en mijn boeltje ingepakt. Om half acht gaan lopen en bij een tankstation eerst een kop koffie gedronken. Mijn tweede kop koffie gedronken in een restaurantje en ik had daar zoveel belangstelling dat de rusttijd wat is uitgelopen. Heb vooral een tijdje met de eigenaresse, of was het de moeder van de eigenaar?, gesproken en die wist me veel nuttige informatie te geven. Dus de verdere route staat nu wel min of meer vast. Ook was deze dame heel bekend in het Nederlandse zodat ook ons land uitvoerig ter sprake is gekomen. Ook op andere wijze en op andere plaatsen diverse leuke contacten gehad. Zelfs de wielrijders laten steeds meer in woord en gebaar blijken dat ze veel waardering hebben voor mijn projekt. Eigenlijk slechts een minne ontmoeting vandaag. Ik had een kilometer of elf gelopen en had eigenlijk behoefte aan rust en iets kouds. Die rustplaats kwam doch was reeds ingenomen door een kerel met een grote camper. Ik ben daar toch gaan zitten en omdat hij zelf tegen mij begon te praten ben ik bij hem aan tafel gaan zitten en niet aan de andere tafel, wat ik eigenlijk wel van plan was. Toen het over drinken ging wist hij zeer zelfvoldaan te vertellen dat hij daar geen probleem mee had daar hij slechts naar de camper hoefde te gaan om uit de koelkast iets kouds te halen. Hij begreep echter wel dat ik geen koelkast had. Dan denk ik; man bied iets te drinken aan, al is het maar gekoeld water. Goed al het geld zal wel in de camper zitten en dus kan er voor een ander niets meer af. Verder vertelde hij dat hij ook graag wandelde en zo een tocht als ik maak leek hem ook wel wat. Maar helaas kon dat niet want ja, hij had die camper. Dan denk ik: man je lult uit je nek. Die wandeling maken will je niet en waarschijnlijk kan je dat ook niet. Want als je het echt will kan je dat, ook al ben je in het bezit van een camper. Die camper beperkt je niet in je mogelijkheden, slechts jij zelf beperkt je in je mogelijkheden. Uiteindelijk in Salorno aangekomen en daar een kamer in een jeugdherberg genomen. Daar is wel Internet doch niet draadloos. Ik typ dus nu op een Computer van de jeugdherberg. Dat is best lastig want het toetsenbord is anders dan bij ons en ook geeft hij regelmatig hoofdletters die ik niet wil. Verder is hij kennelijk Duitstalig ingesteld dus is het zowat het hele stuk rood onderstreept omdat de spellingscontrole van mening is dat vrijwel alle woorden verkeerd zijn gespeld. Ik hoop dat Margreeth het in Luxemburg naar haar zin heeft want ik kan geen contact met haar krijgen. Ook wacht ik met spanning op bericht uit Assen. Twee dagen terug dacht ik dat het zo ver was want ik kreeg midden op de dag telefoon. Bleek het zo een commercieel telefoontje te zijn.