Pelgrimstocht dag 35.

11 mei 2015 - Ettenheim, Duitsland

Zondag 10 mei 2015

 Vandaag gelopen van Helten via Rheinfelden, Riedmatt, Schworbach, Beugen en Bad Sackingen naar Murg.

Vandaag iets later gestart en heel veel over zeer kleine landweggetjes direkt langs het water gelopen. De weg was soms minder dan twee voeten (in de breedte) breed. Je moest dus goed oppassen want een keer misstappen of struikelen zou vooral betekenen dat je in de Rijn zou liggen en dat is met zo'n rugzak niet echt prettig. Maar het was wel mooi en verkeerd lopen was eigenlijk niet mogelijk. Ter hoogte van Schworbach had ik wel trek in een bak koffie en ben dus het stadje ingegaan. Daar aangekomen liep net de kerk leeg omdat de mis was afgelopen. Uiteraard heb ik gelijkvan de gelegenheid gebruikt om een stempel te halen. Mijnheer pastoor vond dit echter niet genoeg en wilde graag een bijdrage leveren aan het welslagen van mijn tocht. Hij drukte mij vijfentwintig euro in de handen om maar een kamer te nemen of eens lekker te gaan eten.  En ik weet inmiddels, weigeren heeft geen zin. Beugen bleek een groot oud kasteel dat nu als evangelisch centrum in gebruik is en waar je dwars doorheen kon lopen, erg mooi. Bad Sackingen bleek een zeer mooi plaatsje en na daar wat tijd te hebben doorgebracht doorgelopen naar Murg. Een kilometer voor de camping kreeg ik ruzie met een Duitser, waarschijnlijk omdat hij fietste terwijl hij dat niet kon en het op dat moment net een beetje druk was met groepen fietsers. Hij schreeuwde naar mij RADFAHRER, kennelijk met de bedoeling om aan te geven dat ik als voetganger niet op een fietspad mocht lopen. Ik heb hem duidelijk kunnen maken dat ik ernstig aan zijn verstand twijfelde. In Murg was een camping, een naturlageplaats wat je zou kunnen omschrijven als een zeer eenvoudige boerencamping. Keurig sanitair, naast een restaurant en verder alleen een rechthoekig grasveld direkt aan de Rijn. Er stonden al twee tenten die later bleken toe te horen aan een wat vrijgevochten kanoleraar. Er was daar ook kanoverhuur en kanoles. De kanoleraar , zo begreep ik was van een Duitse zeer aanzienlijke familie, enig kind, maar had gebroken met zijn familie en hun ideeen, vooral op sociaal gebied. Iets later kwam er ook nog een fietser bij en zo zaten we die avond, nadat we eerst zelf gemaakte peddelpasta hadden gegeten, dan ook heel gezellig met bier, wijn, whiskey en pinda's in een zeer geanimeerd gesprek met als gevolg dat we een prima avond hadden gehad maar het wel wat laat was geworden. Zo gaat dat met drie vrije reizigers onder elkaar. Het grasveld was wel erg drassig door de hoge stand van de Rijn en de regen die daar de afgelopen dagen was gevallen.