Pelgrimstocht dag 34

11 mei 2015 - Ettenheim, Duitsland

Zaterdag 8 mei 2015.

Vandaag gelopen van Efrigem Kirchen via Markten, Ermeldingen, Weil am Rhein, Basel, Wyhlen naar Helten (Rheinfelden).

Vandaag brood op mijn kamer klaargemaakt en vroeg vertrokken. Koffie gedronken bij de bakker en echt op weg. Liep al snel vast op onbegrijpelijke borden (ik moest bijvoorbeeld naar rechts terwijl er helemaal geen weg naar rechts was) maar werd al snel op weg geholpen door een vrouw die een kortere weg wist over Markten. Dit scheelde me al gauw 4 km. Dit voordeel werd echter snel teniet gedaan door de wederom onbegrijpelijke richtingaanduidingen. Ik wilde eigenlijk naar de Rijn, en hoewel die de afgelopen dagen tot vervelens toe werd aangegeven, nu natuurlijk niet. Wel borden met Weil am Rhein en Eimeldingen. Nu lag Eimeldingen links van mij en daar moest ik helemaal niet naar toe En Weil lag recht voor mij en daar moest ik wel naar toe dus heb ik die weg maar gekozen in de verwachting dat de weg zich een eindje verderop wel zou splitsen. Logisch toch? Nee hoor, ineens stond ik in Eimeldingen. Weg voordeel. Dan maar verder de borden Weil volgen? Vergeet het maar, ineens kon je niet meer verder wegens wegwerkzaamheden welke niet duidelijk stonden aangegeven. Moest terug onder het station door en daarna stond er verder niets meer. Een rijwielhandelaar wist mij echter te vertellen dat ik beter via Haltingen kon gaan maar dat ook daar blokkades waren wegens wegwerkzaamheden en dat er ruime omleidingen waren. In plaats van 4 km minder gelopen zeker 6 km meer gelopen en nog meer tijd verloren. Hoe krijgen ze het toch steeds voor elkaar? Uiteindelijk toch in Haltingen aangekomen en daar ook maar wat spullen naar huis gestuurd. Daarna verder gelopen naar Weil am Rhein. Daar aangekomen was het de bedoeling dat ik naar de Dreilanderbrucke zou lopen om daar de route weer op te pakken. Die brucke stond ook aangegeven, wel zo'n twee of drie keer maar daarna moest je hetzelf maar weer uitzoeken. Gevraagd aan een dame die in de tuin werkte, die wees me de weg en vertelde dat ze zelf ook een fervent wandelaarster was. Ze stond erop om mij iets mee te geven. Toen ze weer naar buiten kwam verontschuldigde ze zich want ze had wat meer uitgegeven dan ze had gepland en was nog niet naar de bank geweest. Ze gaf me daarna 6 euro omdat ze niet meer in huis had. Uiteindelijk de weg vervolgd naar de Dreilanderbrucke, die ik echter nooit gezien heb. Via de officiele richtingaanwijzers liep ik dood op een parkeerplaats. Althans dat dacht ik, maar verborgen achter een muur bleek nog een tunneltje te zijn dat ik echter niet kon zien. Uiteindelijk over een smerig industrieterrein en langs een asielzoekerscentrum in het drukke Basel aangekomen. Wat een stinkende en lawaaierige rotzooi. Wilde eigenlijk direkt al weg. Met de nodige moeite in het centrum terecht gekomen. Wel aardig, stempel gehaald in de kathedral en dacht er zelfs aan om in Basel te overnachten. Die gedachte was echter snel voorbij. Een kop koffie kost viereneenhalve euro en een kamer in een jeugdherberg tachtig euro. In een jeugdherberg, over wat voor jeugd heb je het dan? Ben direkt doorgelopen om zo snel mogelijk weer in Duitsland te zijn.Toen ik de grens over ging kreeg ik last van mijn nek. De portemonnee om mijn nek had ineens drie keer zoveel koopkracht en dat voel je. Zo ik ben dus voor de eerste keer van mijn leven in Zwitserland geweest (behoudens een tussenlanding in Zurich) en dat is wat mij betreft ook gelijk voor voorlopig de laatste keer. In een barretje in Grenzach wat thee gedronken waar een Duitser nog graag een glaasje rum in wilde doen.Thee met rum smaakt prima en darna doorgelopen naar Helten. Aan de eerste vijf mensen aan wie ik de weg naar het pension wilde vragen was duidelijk een steekje los. Niets mis mee natuurlijk maar je kijkt wel gek op als je iets vraagt en je krijgt steeds een totaal niet verwachte reactie. Uiteraard was ook hier het pension weer duurder dan in de gids staat vermeld maar het was in verhouding met Zwitserland wel aanmerkelijk betaalbaarder. Natuurlijk haddden ze internet. En natuurlijk bleek dat niet te werken. Sorry mijnheer, de monteur is nog niet langs geweest. Maar waarom is dit altijd zo bij de duurdere kamers?